Na jaren op een verloskamer in onze Westerse maatschappij merk ik toch een aanzienlijke toename van het aantal epidurale verdovingen tijdens de bevallingen.
Ik zal hier geen betoog houden omtrent voor of tegen, het is de keuze van de vrouw en haar draagkracht die de beslissing zal beïnvloeden.
Wat ik wel observeer is dat vrouwen hun instinct beetje verloren zijn en heel onzeker zijn omtrent hun pijnbeleving. Ze weten niet goed hoe ze de pijn kunnen opvangen en panikeren.
Pijn is heel normaal bij bevallingen, het is een toestand waartegen je je niet kan verzetten maar die je moet ondergaan. Gecontroleerde ademhaling en mentale afsluiting helpen, je komt in je cocoon waar hormonen je helpen om de pijn te verdragen. Je verlegt je grenzen. Stilte, duisternis, je favoriete muziek, geuren, massage, nabijheid van vertrouwenspersonen, bad, douche,...helpen je door deze fase.
Je lichaam zal je ook aanwijzen wat je moet doen. Door ernaar te luisteren kom je door deze fase. De nabijheid van een deskundig persoon is belangrijk en geeft je rust en vertrouwen.
Dikwijls hoor ik de opmerking omtrent de onzin van pijn bij bevallingen. Vanuit mijn ervaring kan ik zeggen dat de bevallingen op natuurlijke wijze heel mooi en verlossend kunnen zijn! Het oxytocine hormoon zorgt hierbij voor een heel sterke ontlading en sterk bindingsgevoel na de bevalling. Ik blijf geloven dat de natuur niet iets zinloos voorzien heeft. Toch zal ik vrouwen die kiezen voor een epidurale steeds respecteren in hun keuze en visie !